تأثیر تغییر تکنیک استارت دو سرعت بر سختی اندام تحتانی در دونده های سرعت

در تکنیک­ های مختلف استارت دامنۀ حرکتی مفصل و بازوی اهرم عضله تغییر می­ کند که این عوامل ممکن است در میزان سختی پا و مفاصل تأثیرگذار باشند. هدف این پژوهش بررسی اثر سه تکنیک­ بلند، متوسط و کوتاه در استارت دو سرعت بر سختی اندام تحتانی بود. 15 مرد ورزشکارعضو تیم دو­ومیدانی دانشگاه (میانگین سن3±24 سال، میانگین قد 5/10±170 سانتی­متر و میانگین جرم 5/7±75 کیلو­گرم) انتخاب شدند.موقعیت مکانی نشانگرها و نیروهای عکس ­العمل زمین، به­ترتیب، با استفاده از دوربین با سرعت تصویربرداری 200 هرتز و صفحۀ نیروسنج جمع­آوری شدند. سختی پا با محاسبۀ نسبت حداکثر نیروی عمودی عکس ­العمل زمین به تغییرات طول پا در حین اجرای مهارت بر اساس مدل جرم - فنر خطی و سختی مفاصل زانو و مچ پا با محاسبۀ نسبت گشتاور عضلات به جابه­ جایی زاویه­ای مفصل به­دست آمد. نتایج نشان می­ دهد بین میانگین سختی در هر سه تکنیک تفاوت معنی­ دار وجود دارد (001/0p=). میانگین سختی پا در استارت بلند حدود 8/16% از استارت متوسط و 48% از استارت کوتاه بیشتر بود. همچنین سختی مچ پا و زانو در استارت بلند، در مقایسه با استارت متوسط و استارت کوتاه، افزایشی معنی­دار داشت. نتیجه­گیری کلی این است که تغییر تکنیک استارت دو سرعت از بلند به کوتاه بر سختی اندام تحتانی اثر دارد؛ بنابراین ممکن است سختی پا و مفاصل عوامل تأثیر­گذار در رکورد دو سرعت در اثر تغییر تکنیک استارت باشد که باید در طراحی برنامه­ های تمرینی به آن­ها توجه قرار گیرد.